تیگلوبولین25 (آنتی تیموسیت ایمونوگلوبولین خرگوشی) برای پیشگیری و درمان رد حاد پیوند کلیه در بیماران دریافت کننده پیوند کلیه کاربرد دارد.
تیگلوبولین25 چطور کار می کند؟
پیوند کلیه یک درمان کلیدی و اغلب بهترین گزینه برای مرحله نهایی نارسایی کلیه است. از آنجایی که سیستم ایمنی کلیه پیوندی را به عنوان یک عضو بیگانه شناسایی می کند و احتمال پس زدن حاد پیوند وجود دارد، لذا استفاده از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی برای حفظ بافت پیونده شده ضروری می باشد.
آنتی بادی های ضد سلولهای T و سایر سرکوب کننده های سیستم ایمنی تاثیر قابل توجه ای بر بقای بیمار و حفظ پیوند دارند. تی گلوبولین25، ایمونوگلوبولین خرگوشی ضد تیموسیت های انسانی میباشد که حاوی آنتی بادی های سایتوتوکسیک است و بصورت اختصاصی به سمت آنتی ژن هایی هدایت می شوند که روی لنفوسیت های T سیستم ایمنی که ضد پیوند عمل خواهند کرد ظاهر می شوند. لذا تیگلوبولین25 در بیمارانی که پیوند کلیه انجام داده اند برای پیشگیری و درمان رد حاد پیوند کلیه استفاده می شود.
فارماکودینامیک
تیگلوبولین25 حاوی آنتی بادی هایی علیه لنفوسیت های T انسانی می باشد. مکانیسم عمل تیگلوبولین25 در سرکوب سیستم ایمنی به طور کامل شناخته شده نیست، با این حال حدس زده می شود که از مسیرهای زیر این سرکوب سیستم ایمنی اتفاق می افتد:
- از بین بردن لنفوسیت های T خون
- کاهش فعال شدن، لانه گزینی و اثرات سیتوتوکسیک لنفوسیت های T
از بین بردن لنفوسیت های T خون
کاهش لنفوسیت های T، احتمالاً مکانیسم اولیه سرکوب سیستم ایمنی ناشی از تیگلوبولین25 می باشد. این کاهش لنفوسیت ها، هم محیطی و هم مرکزی است. کاهش لنفوسیت های خون محیطی را می توان 24 ساعت پس از اولین انفوزیون دارو مشاهده کرد. این کاهش لنفوسیت های T در شرایط آزمایشگاهی با تعدادی مکانیسم مختلف (مانند آپوپتوز، لیز وابسته به کمپلمان و سمیت سلولی وابسته به آنتی بادی) رخ می دهد.
کاهش فعال شدن، لانه گزینی و اثرات سیتوتوکسیک لنفوسیت های T
کاهش یا تعدیل فعال شدن سلول های T و فعالیت های سیتوتوکسیک آن می تواند به علت تاثیر تیگلوبولین25 بر مولکول های TCR/CD3، CD4، CD8، CD25، CD45 باشد. اتصال تیگلوبولین25 به سلکتین ها و خانواده های اینتگرین (CD11a، CD18) می تواند منجر به کاهش لانه گزینی لنفوسیت های T شود.
تیگلوبولین25 آنتی بادی هایی علیه نشانگرهای لنفوسیت های T مانند CD2، CD3، CD4، CD8، CD11a، CD18، CD25، CD44، CD45، HLA-DR، زنجیره های سنگین HLA کلاس I و میکروگلوبولین β2 دارد.